بر اساس تحقیق دکتر شکاری 92 درصد مردان ایرانی در طول زندگی شان اقدام به استمنا می کنند. با توجه به چنین آمار بالایی پاسخ به این پرسش بسیار حائز اهمیت است که آیا اساسا استمنا برای سلامت جسمی آقایان ضرری دارد یا خیر. نارنجی نیوز صرفا از جنبه پزشکی و آن هم از دید ارتباط استمنا با سرطان پروستات به قضیه می نگرد. برای بررسی این موضوع از جنبه های روانشناسی، اخلاقی و یا مذهبی می توانید به منابع دیگر مراجعه فرمایید.
خود ارضایی یا استمنا یا جلق زدن به معنی ارضای میل جنسی توسط خود فرد و از راه دست‌کاری آلت تناسلی است. استمنا با رسیدن به لحظه‌ی اوج لذت جنسی (ارگاسم) به اتمام می‌‌رسد که این اتفاق در آقایان همراه با بیرون جهیدن مایع منی است.
خود ارضایی معمولاً با خیال‌بافی فرد همراه است و پیش از ازدواج یک امر طبیعی بوده و به دلیل کمبود یا نبود رابطه‌ی جنسی نزد هردو جنس شایع است. زمان اولین خود ارضایی در افراد متفاوت است. به طوری که در کودک دوساله نیز گزارش شده است.
حتی در صورت نداشتن رابطه جنسی و عدم ارتکاب استمنا، اسپرم تولیدی در بیضه‌ی آقایان پس از اتمام تاریخ مصرف باید تخلیه شود. بنابراین بدن سیکل طبیعی تخلیه اسپرم را برنامه‌ریزی می‌کند، با این تفاوت که خودکار و از سوی بدن انجام می‌شود. معمولآً تخلیه‌ی اسپرم در مردان بیشتر هنگام خواب (احتلام) یا ادرار کردن صورت می‌گیرد.
اما رابطه بین استمنا و سرطان پروستات کمی مبهم است. براساس نتایج تحقیقی که توسط گروهی از محققین استرالیایی در سال 2003 منتشر شد احتمال ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که پنج بار یا بیشتر در طول هفته استمنا می کردند در مقایسه با دیگران کمتر ارزیابی شد. نتیجه گیری آنها این بود که مردانی که بیشتر انزال می کنند مقاومت بیشتری در برابر ابتلا به سرطان پروستات دارند و این نتیجه، تحقیقات قبلی را که ادعا می کردند مواد مولد سرطان در پروستات مردانی که بطور منظم استمنا نمی کنند افزایش می یابد تایید می کرد.
خود ارضایی معمولاً با خیال‌بافی فرد همراه است و پیش از ازدواج یک امر طبیعی بوده و به دلیل کمبود یا نبود رابطه‌ی جنسی نزد هردو جنس شایع است. زمان اولین خود ارضایی در افراد متفاوت است. به طوری که در کودک دوساله نیز گزارش شده است.
حتی در صورت نداشتن رابطه جنسی و عدم ارتکاب استمنا، اسپرم تولیدی در بیضه‌ی آقایان پس از اتمام تاریخ مصرف باید تخلیه شود. بنابراین بدن سیکل طبیعی تخلیه اسپرم را برنامه‌ریزی می‌کند، با این تفاوت که خودکار و از سوی بدن انجام می‌شود. معمولآً تخلیه‌ی اسپرم در مردان بیشتر هنگام خواب (احتلام) یا ادرار کردن صورت می‌گیرد.
اما رابطه بین استمنا و سرطان پروستات کمی مبهم است. براساس نتایج تحقیقی که توسط گروهی از محققین استرالیایی در سال 2003 منتشر شد احتمال ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که پنج بار یا بیشتر در طول هفته استمنا می کردند در مقایسه با دیگران کمتر ارزیابی شد. نتیجه گیری آنها این بود که مردانی که بیشتر انزال می کنند مقاومت بیشتری در برابر ابتلا به سرطان پروستات دارند و این نتیجه، تحقیقات قبلی را که ادعا می کردند مواد مولد سرطان در پروستات مردانی که بطور منظم استمنا نمی کنند افزایش می یابد تایید می کرد.
اما یک سال بعد محقق دیگری در مقاله ای که در مجله پزشکی آمریکا به چاپ رساند گزارش کرد که داشتن استمنا منظم ربطی به کاهش احتمال ابتلا به سرطان پروستات ندارد.
نتایج تحقیق بعدی که در این زمینه منتشر شد باز هم به ابهامات افزود. بر اساس تحقیق گروهی از محققان دانشگاه ناتینگهام که در مجله BJU به چاپ رسید داشتن اسمنا منظم در مردان جوان احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد در حالیکه این احتمال را در مردان مسن کاهش می دهد. تئوری این محققان این است که در واقع این خود استمنا نیست که منجر به افزایش احتمال ابتلا به سرطان در مردان بین 20 تا 30 سال می شود. مردانی که بیشتر استمنا می کنند به خاطر آن است که سطح هورمون های جنسی در آنها بالاتر است و طبیعی است که اگر چنین افرادی مستعد ابتلا به سرطان پروستات هورمون-حساس (hormone-sensitive) باشند احتمال ابتلای آنها به سرطان بیشتر می شود. به بیان ساده تر این استمنا نیست که احتمال سرطان پروستات را در آنها افزایش می دهد بلکه تولید زیاد هورمون های جنسی در بدن آنهاست که عامل این مسئله است. این در حالیست که در مردان مسن تر استمنا منظم باعث می شود که پروستات آنها از مایعاتی که ممکن است حاوی مواد سرطان زا است تخلیه گردد.
سوالی که در اینجا پیش می آید آن است که منظور از استمنا منظم چیست و این عمل چه میزان احتمال ابتلا را در مردان مسن کاهش می دهد؟ البته این موضوع کاملا نسبی است اما بطور کلی برای مردان بین 50 تا 60 سال استمنا منظم به حداقل یک بار استمنا در هفته گفته می شود و احتمال ابتلا به سرطان در این افراد در مقایسه با هم سن و سالانشان که اصلا استمنا نمی کردند 70 درصد کاهش نشان می دهد.
البته باید بار دیگر تاکید کنیم که این ها تئوری هستند و هنوز برای گرفتن یک نتیجه قطعی نیاز به تحقیقات بیشتری است. در حال حاضر تنها می توان توصیه به میانه روی داشت. توصیه محقق این تحقیق که اکنون به تیم تحقیقاتی دانشگاه کمبریج پیوسته است این است:" منطقی آن است که سطح استمنا را در یک حد متعادل نگه دارید. نه زیاد و نه قطع کامل."
بخشی از مطالب این نوشته از وبلاگ دکتر مهران برداشته شده است.
چرتو پرته
پاسخحذف